24 აგვისტო. გურიაში
ვარ, ულამაზეს სოფელ ,,საჭამიასერში“. მზიანი დღეა, როგორც იქნა გვეღირსა დარიანი ამინდი
. სასწრაფოდ _არიქა, მზე არ გამექცეს-მეთქი,_ გამოვამზეურე ყველაფერი, რისი გამოტანაც
შეიძლებოდა და გამოვფინე ოდაზე , ზოგიც თოკზე გამოვკიდე . ისე, თითქმის სულ ასეა, აქეთ
,გუარიაში, ნესტიანი ჰავისა და ხშირი ღრუბლიანობის გამო , როგორც კი ამინდი , ასე ვთქვათ
, გამოვა ,__არიქა, მზემ დაგვაფასა, როგორც იქნა, გაიღო მოწყალება და ჩვენს ეზო-კარ-მიდამოშიც შემოიჭყიტაო,__
ყველა გარეთ, ოდაზე(აივანზე) ეზიდება ყველაფერს: ბალიშებს, საბნებს, ლეიბებს ,ტანსაცმელს..._უფ!_ამოიძახებენ
, ჩამოჯდებიან იქვე სკამზე, ცოტათი დაღლილები და არიან მზის მადლიერნი. საღამოსკენ კი ყველაფერს
თავ-თავიანთ ადგილებს მიუჩენენ ისევ .დილით კი იგივე ...და ესე ხდება თითქმის ყოველ
დღე, იმის შიშით, რომ, მათი ვარაუდით, მზე
ოთხი-ხუთი დღე თუ ისტუმრებს მათ ოჯახებში...აი
, ამის გამო ეშურებიან მზის მცხუნვარე სხივებს.
__დარიანი ამინდია, თხილის
ახიკვა უნდა მოვათაო!
__ეგება ბოსტანის გახილვა
მოავახერხო დღეს, კაი ამინდია და...!
__ტყემალს ჩამივკრიფავ,
ეგება მოვადუღო დღეს ტყემალი!
...
აი, ასე ეხმარება მზე
გურულებს დღის დაგეგმვაში...ეს ხუმრობით, მაგრამ ხუმრობა იქით იყოს და მართლა საოცარი
რამაა მზე ,მეც კი, კინაღამ მწერლობა დამაწყებინა.
მზე დედაა ჩემიო ,
მთვარე მამაა ჩემიო .... სიმღერა
გამახსენდა J
ღმერთმა დიდხანს მიცოცხლოს მამა, რომ ჩემს ულამაზე სოფელში ჩავიდე ხოლმე ... მერე რ ვიცი როგორ მოვახერხებ ... ყოველ შემტხვევაში ის რომ იქ მეგულება ეს დიდი ბედნიერებაა :)
ОтветитьУдалить